Ejsmontowie

Zaczęty przez korable, Marzec 07, 2012, 12:46:30 AM

Poprzedni wątek - Następny wątek

0 użytkowników i 2 Gości przegląda ten wątek.

Tadeusz

Waleria, której szukałem była z Ejsymontów Nadtobolskich.
Tadeusz.

A.Markiewicz

Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

Sławomir Olczyk

Z tego co wiemy, to Jerzy był jej drugim mężem. Pierwszym był Wacław Kazimierz Meynarowicz, podstoli lidzki.

Mogła być siostrą Jerzego, strażnika pińskiego. Ale to tylko przypuszczenie.

Pozdrawiam Pana serdecznie i dziękuję za te wszystkie dokumenty licząc na kolejne.

A.Markiewicz

August II król polski zezwala Mariannie z Eysmontów Remerowej wojskiej wiłkomirskiej zrezygnować z dożywocia na starostwie żosielskim w woj. trockim na rzecz Mateusza Remera jej syna
http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?id=222336
Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

A.Markiewicz

Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

Hyarmendakil

Witam poszukiwaczy członków rodu Eysmont!

W swoich poszukiwaniach moich bezpośrednich przodków o tym nazwisku zawędrowałem od Ostrowa Lubelskiego do parafii Łomazy a konkretnie Studzianki. Najstarsi znani antenaci to Józef Eysmont/Eszmont zmarły 14 września 1806 w Studziance na gruźlicę oraz jego żona Apolonia zmarła 1 grudnia 1810 też w Studziance. Ich potomkowie musieli być biedną szlachtą gdyż zamienni byli nazywani "nobiles" lub "honoratus". Księgi metrykalne z Łomaz zaczynają się bodajże na 1795 roku. Trop się więc urywa. Ma ktoś jakieś pomysły jak odszukać resztę?

A.Markiewicz

Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Łomazach
https://szukajwarchiwach.pl/35/1868/0/2.4#tabJednostki
Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

Rafał Jurowski

Z mojej strony mogę dorzucić zdjęcie grobu Ejsmontów, który znajduje się na cmentarzu w Białej Podlaskiej.

I keszcze jedno tutaj była mowa o jakichś Ejsmontach z tych stron, może to coś nowego ?

Zespół: 35/233/0 Deputacja Szlachecka Guberni Lubelskiej » Seria: bezpośrednio w zespole » Jednostka: 160

https://szukajwarchiwach.pl/35/233/0/-/160/str/1/5/100/uUAZIzLmRl4X6g3q2nU5xQ/#tabSkany

Sławomir Olczyk

Ten Leopold Eysymontt (1781-1852), to właściciel dóbr Kozłów w par. Parysew, b. kapitan wojsk polskich. Włodzimierz Wiktor (1825-1895) i w innym miejscu wspomniany Mieczysław (1817-1871) to jego synowie. Ta linia wywodzi się z Krukówka, par. Raczki. Wspomniany Włodzimierz Wiktor miał na drugie imię Alfred i tym się w późniejszych latach posługiwał. Linia Alfreda wygasła na jego synu Alfredzie (1859-1942), zaś do dzisiaj żyją w linii męskiej potomkowie Mieczysława.

Pozdrawiam serdecznie.


Sławomir Olczyk

Też warto wspomnieć, że w Białej w 1823 roku brała ślub Joanna z Eysymontów, c. Franciszka, strażnikowicza upickiego i Klary z Gadomskich, sędzianki lwowskiej. Franciszek zmarł p. 1803 rokiem, a wdowa po nim ponownie wyszła za mąż za Leona Szczytyńskiego i z czasem osiadła z mężem w tejże Białej.

W Sokołowie Podlaskim ok. 1938 osiadł kpt. dr Tadeusz Eysymontt (1898-1940), ze wspomnianej linii Leopolda. Został rozstrzelany przez Niemców w Lublinie. Jego brat Mieczysław (1888-1941) zmarł w więzieniu w Waldheimie.

Pozdrawiam serdecznie.


Hyarmendakil

Czyli martwy trop znowu. Dziękuję Wam wszystkim. Myślę, że jedynym ratunkiem dla mnie jest wertowanie ksiąg grodzkich brzeskich. Mam rację?

Rafał Jurowski


Sławomir Olczyk

Może spisy parafialne by pomogły i rewizyjne skazki.

Tych Eysymontów brzeskich było naprawdę sporo, głownie przywędrowali z okolic Wielkie Eysymonty i Jaskołdy.

Osobiście bym zaczął od poszukiwania najstarszego ślubu.

Pozdrawiam serdecznie.


Sławomir Olczyk

Szanowni Państwo.

Oktawiusz Eysymontt jest osobą dziwnie opisywaną i datowaną w opracowaniach. Kiedy studiował i był pod podejrzeniem pisano go Janem; później Oktawiuszem lub Oktawianem. Datowanie jego życia też bywa rozmaite.

W istocie urodził się 8.11.1808 w Siderce, par. Nowy Dwór (dobra Zawistowskich), jako syn Ferdynanda, wojskiego grodzieńskiego i Józefy z Zawistowskich, sędzianki grodzieńskiej. Na chrzcie otrzymał imię Szymon - po dziadku Szymonie Zawistowskim, sędzim grodzieńskim. Oktawiusz to jednak inne imię niż Szymon. Dowody utożsamiające są dwa. Allegata do aktu nr 135 małżeństwa z 1840 w kościele św. Andrzeja w Warszawie z Zofią Szukiewiczówną (1811-zm. p. 1843), sędzianką graniczną słonimską, która była jego przyrodnią siostrzenicą, a gdzie jest napisane, że miał imię Szymon, a także wywód krewnego, gdzie podaje się tę metrykę z Nowego Dworu jako oficjalną Oktawiusza. Jego drugą żoną była Helena z Sołtanów (ok. 1826-1900), marszałkówna litewska. Nie znalazłem aktu ślubu, lecz musiał on mieć miejsce pomiędzy 1843 (Oktawiusz w spisie parafialnym z Wielkich Ejsymontów jest pisany jako wdowiec), a 1844. Ich jedyna córka Zofia (Zofia Maria Józefa Konstancja Stanisława) urodziła się w 22.01.1845 w Jabłonowie, par. Łunna (akt nr 16/1845 z par. Łunna). Zmarł po 11.07.1846 (był wtedy świadkiem na chrzcie) a przed 27.10.1849 (w akcie zgonu jego matki podaje się, że żył jedynie jej starszy syn - Lucjan). To tyle ile znalazłem w aktach parafialnych.

Dodam, że w aktach parafialnych z Łunnej (1845-1846) jest pisany Prezydentem Sądów Apelacyjnych w Grodnie. Wdowa po nim Helena z Sołtanów Eysymonttowa, c. Stanisława (błędnie wpisano: Stefan) i Konstancji z Toplickich poślubiła 8.02.1854 Jana Pileckiego, s. Ignacego i Katarzyny z Markowskich, zamieszkałego w Grodnie, liczącego 33 lata (akt nr 6/1854 par. Łunna). Pileccy mieli syna Stanisława, który poślubił w Krakowie w 1885 Idalię z hr. Łosiów.

Po śmierci Oktawiusza opiekę nad jego córką i jej majątkiem sprawował rodzony brat - Lucjan Michał Eysymontt (1802-1869), sędzia graniczny wołkowyski i chorąży grodzieński. Zapewne to on był architektem jej nieudanego małżeństwa z Karolem Piottuch Kublickim, które skończyło się anulowaniem. Już po śmierci opiekuna 15.02.1870 zawarła powtórny związek z Henrykiem hr. Pomian Łubieńskim, s. Tomasza i Idalii z Łempickich (akt nr 11/1870 z par. Bernardyńskiej w Grodnie).
Sam Lucjan był żonaty co najmniej dwukrotnie za pierwszym razem z Marianną Kościałkowską, szambelanówną JKM (akt z dnia 30.10.1824 nr 3130), a później z Esterą Sołtanówną, która jest zapisana w jego akcie zgonu. Miał syna Eugeniusza Ignacego (ur. 15.05.1827 w Wilnie - akt nr 120/1827), zmarłego zapewne w dzieciństwie.

Przyrodnią siostrą Lucjana i Oktawiusza, była Franciszka (c. Ferdynanda i Bogumiły von Finckenstein), zaślubiona w par. Pieski (vel Piaski) 11.07.1806 Tomaszowi Szukiewiczowi, podkomorzycowi słonimskiemu, późniejszemu sędziemu granicznemu słonimskiemu. Mieszkali w Dworze Hrynkowszczyzna w par. Dziewiątkowicze.

Zofia Łubieńska była jedyną dziedziczką dóbr tych wszystkich Eysymonttów, potomków Ferdynanda, wojskiego grodzieńskiego.

O nim napiszę później.

Pozdrawiam Państwa serdecznie.

Sławomir Olczyk

#44
Poszukuję małżeństw.

1. Tomasza Dominika vel Dominika Eysymonta z Heleną z Siemaszków, ok. 1864.
2. Cypriana Eysymonta z Melanią z Eysymontów, przedział 1880-1900
3. Antoniego Eysymonta z Józefą z Bohatyrewiczów pomiędzy 1880-1892
4. Hipolita Eysymonta z Antoniną z Leskiewiczów, ok. 1900
5. Ignacego Eysymonta z Józefą z Pułjanowskich, pomiędzy 1860-1872

I jak zawsze zgonu:
1. Aleksandra Michał Eysymonta, podstarościego grodzieńskiego - ok. 1792 i później
2. Ferdynada Eysymonta, wojskiego grodzieńskiego, ok. 1811
3. Szymona Oktawiusza Eysymonta, właściciela dóbr Jabłonowo ok. 1847-1849

Pozdrawiam Państwa serdecznie.