Zenobia Wiercińska - Dopełnienie sakramentu Chrztu św.

Zaczęty przez Sławomir Olczyk, Styczeń 21, 2013, 04:17:35 PM

Poprzedni wątek - Następny wątek

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Sławomir Olczyk



28
Dwór
Kulowszczyzna
Zenobia Maria
Kazimiera
Wiercińska
30 wrzesień 1829
Roku Pańskiego 1831 miesiąca czerwca 8 dnia w kościele Rzymsko-Katolickim parafialnym Eysymonttowskim dopełniono sakramentu chrztu z olejów świętych nad dwuletnim dziecięciem o imionach Zenobia Maria Kazimiera od WJX Michała Siezieniewskiego, proboszcza tego kościoła. Urodzonych Michała i Walerii z Wobbów Wiercińskich ślubnych małżonków córka w roku 1829 miesiąca września 30 dnia w tej Parafii narodzone w dworze Kulowszczyzna. Asystowali przy dopełnieniu sakramentu urodzeni Wojciech Kobylański i Józefa Dworzecka, Antoni Kobylański i Eleonora Dworzecka – panna, Eustachy Kobylański i Katarzyna Gradkowska oraz Rudolf Wierciński i Anna Kobylańska – małżonka Wojciecha.

wiercinski1

#1
Witam,
od kilku lat zbieram dane do genealogii rodziny Wiercińskich h. Rawicz i Ślepowron z Wiercieni Małego i Dużego, parafia Dziadkowice oraz Wiercienia, parafia Boćki, d. Gubernia Grodzieńska. W okolicach Grodna również jakaś gałązka się osiedliła. Niestety, o nich wiem bardzo mało. Zatem jeżeli jakieś informacje pojawią się na Państwa stronie proszę o informację. Ostatnio otrzymałem od zaprzyjaźnionego genealoga zdjęcie pomnika nagrobnego z cmentarza w Grodnie.
Inskrypcja głosi ,
Cypryan Wierciński, żył lat 71 zm. 21 maja 1882
kontakt przez email lub formularz kontaktowy na

http://www.otostrona.pl/wiercinski/

z wyrazami szacunku,
Dariusz W Wierciński

A.Markiewicz

#2
Pozdrawiam

Juliusz Przyjemski i Bertold Wierciński do Władysława Zamoyskiego. Londyn 1853 r.
Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

A.Markiewicz

Mowa p. Bertolda Wiercińskiego na obchodzie dwudziestego-dziewiątego listopada 1844 roku w Londynie Sussex Chamber, Duke-street
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=270785
Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

A.Markiewicz

Listy od Wiercińskiego Bertolda
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=205406
korespondencja 19w. ;  Leonard Niedźwiecki (1810-1892) korespondencja ;  Polska 1832-1863 okres międzypowstaniowy ;  emigracja polska 19 w. ;  Bertold Wierciński listy

Listy do Wiercińskiego Bertolda
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=212153
korespondencja 19w. ;  Leonard Niedźwiecki (1810-1892) korespondencja ;  Polska 1832-1863 okres międzypowstaniowy ;  emigracja polska 19 w. ;  Bertold Wierciński listy
Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

wiercinski1

#5
Dziękuję za wspomnienie Bartolda.  Nie pochodził z Grodzieńszczyzny lecz z Wołynia.  Był postacią historyczna, aczkolwiek zapomnianą przez nam współczesnych. Zatem skorzystam z okazji i przedstawię krótką biografię.

Bertold Antoni Wierciński h. Rawicz z przydomkiem Snopek, s. Józefa i chorążanki horodelskiej Urszuli Giżyckiej h. Gozdawa, ur. 29.03.1811 Łazuczynek [Mały Łazuczyn], parafia Bazalia, powiat starokonstantynowski, Wołyń, zm. 22.03.1868 Boulogne-sur-Mer, Francja. Ukończył liceum w Krzemieńcu. W powstaniu listopadowym podoficer, następnie porucznik rakietników. Kawaler Złotego Orderu Virtuti Militari. Po powstaniu na emigracji. Członek Hufca Świętego płk. Ludwika Oborskiego [7 IV 1833 Besançon]. Od jesieni 1833 do 1834 działacz emigracyjny w Stanach Zjednoczonych. Od 1834 na emigracji we Francji i Anglii.Podpisywał się wówczas ''chevalier Bertold de Wiercinski''. Związany z Hotelem Lambert. W 1848 w stopniu pułkownika walczył na Sycylii pod dowództwem gen. Ludwika Mierosławskiego. Ludwik, brat Bertolda, był wówczas komendantem artylerii w Syrakuzach. W 1854 r. poślubił Suzanne Rodwell. Autor memorandum do Rządu Narodowego z 1863 r. Wdowa po Bertoldzie została pochowana w Konstantynopolu z jej ostatnim mężem, dyktatorem powstania styczniowego Marianem Langiewiczem. Jego ojciec  za udział w powstaniu listopadowym został zesłany do Wiatki. Józef [* 1783], był synem miecznika bielskiego Feliksa Polikarpa , posesora kilku wsi od XX Sanguszków [*ok.1745 Małopolska, ślub 26.03.1782]  i Joanny Pobóg Rutkowskiej c. Bartłomieja Kazimierza i Salomei Dunin Brzezińskiej. Ojcem Feliksa Polikarpa był regent mielnicki Piotr [* 01.08.1700 Jakubowskie, chrzest Boćki + 1793 Małopolska wschodnia], żonaty z Barbarą Gardlińską. Rodzicami Piotra byli Andrzej, dziedzic części Jakubowskich koło Bociek i Domicella Fedorowicz c. Samuela po Hieronimie. Andrzej to syn Marcina [+ data testamentu 02.02.1734] po Mateuszu z Wiercienia Małego i Anny Wiercińskiej h. Ślepowron c. Adama z Wiercienia, par. Boćki
Mam nadzięję wkrótce poznać, dzięki Państwa portalowi,  genealogię  Wiercińskich z dekanatów lidzkiego, wołkowyskiego i grodzieńskiego

Przepraszam za przedstawienie się w niewłaściwym miejscu portalu ale jakoś tak wyszło. Administratorom dziękuję za pozytywną weryfikację.
z wyrazami głębokiego szacunku
D W Wierciński

A.Markiewicz

Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

A.Markiewicz

Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.

wiercinski1

#8
Serdecznie dziękuję,
dokumenty te  świadczą o funkcjonowaniu oboczności Wiercieński we wszystkich liniach rodu, również tych z Wileńszczyzny. Fakty wskazują na przybycie  Wiercińskich na Grodzieńszczyznę z powiatu wiłkomierskiego.
O litewskich liniach rodu dane zbieram pod tym adresem.

http://www.otostrona.pl/wiercinski/index.php?p=1_35_VII

a o ich grodzieńskich gałązkach

http://www.otostrona.pl/wiercinski/index.php?p=1_22_XIII

ogólne info o Wiercińskich na wiki.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Wierci%C5%84ski_h._Rawicz_i_%C5%9Alepowron


wiercinski1

#9
We Dworze Kulowszczyźnie, w 1817 miesiąca Novembra, dnia 15 zawarł małżeństwo Szlach. Ur. Ignacy Wiercieński, chorąży z Cyryną Pińczukowską [wł. Cyprianna Elżbieta Pieńczykowska h. Korab]panną, błogosławił ks. Michał Rajkiewicz. Świadkami byli; Szl. Ur. Andrzej Eysmontt i Józef Wiercieński. Za zgodność metryki zaślubionych poświadczył Marcin Wiercieński, proboszcz parafii Repla.
Ignacy zaraz po ślubie zamieszkał w folwarku Truńce a następnie ok. 1830 roku nabył majątek Jurgowo k. Izabelina w powiecie wołkowyskim.

wiercinski1

#10
Nowo poznane metryki oraz drzewa genealogiczne Wiercińskich h. Rawicz i Ślepowron, rozrysowane przez Wojciecha Wielądkę [AGAD], wskazują na wspólne pochodzenie tych linii. Linie Wiercińskich z Grodzieńszczyzny i ziemi wołkowyskiej przybyły z Wiercieni [Wielki i Mały]w ziemi drohickiej.

Dnia 27 maja 1797 Grzegorz [Jerzy] Wierciński [herbu Ślepowron z przydomkiem Buzak s. Józefa podłowczego drohickiego i Marianny Moczulskiej z Moczudeł Starych w par. Ostrożany, wnuk Bazylego i Barbary Kłopotowskiej h. Pomian, prawnuk Kazimierza i Doroty Piotrowskiej h. Junosza, zarządca Zubowszczyzny w parafii Szydłowicze [ economus zubieniensis] z Podlasia rodem, z ziemi drohickiej parafii Dziadkowice ze wsi szlacheckiej Wiercienie [ ex Palatinatiu Podlachia de Terra Drohicka, Parochia Dziadkowicka de Villa nobilitari  Wiercienie ], zaślubil Mariannę Wołłodkiewicz, podskarbiankę grodzieńską [thesauraria districtus grodziensis], pannę z Krzysiewicz k. Wołkowyska.
Świadkami tego wydarzenia byli m.in. książę Bagrationow, podpułkownik armii rosyjskiej, Tomasz Siecheń, choraży pokrzywnicki,  Aleksander Hrechorowicz, Franciszek Okińczyc i Tomasz Wołłodkiewicz.
W późniejszych metrykach Grzegorz zapisywany jest przemiennie również jako Jerzy. Jego bratem był Andrzej, żonaty z Magdaleną Zarembą h. Zaremba z którą miał siedmioro dzieci z nich: komornik drohicki i geometra królewski Ignacy, dziedzic Szczuczek na lubelszczyźnie, żonaty z Marianną Wierzbicką h. Gryf c. Jacka, Paweł dziedzic części Babina na lub. żonaty z Teklą Koźmian h. Nałęcz, Damazy podporucznik 6 pułku jazdy Księstwa Warszawskiego, odznaczony złotym krzyżem Virtuti Militari 09.07.1809 za bitwę pod Pińczowem.
Bratem Józefa, ojca Grzegorza i Andrzeja był Marcin Wierciński żonaty z Agnieszką Wyszomirską h. Rawicz. Syn Marcina i Agnieszki  Wojciech Buzak Wierciński, wojski i podstarosta drohicki, sędzia Trybunału Koronnego w Lublinie, żonaty z Teofilą Nahorecką h. Kościesza c. Samuela [bezdzietni] i Gertrudą Wierzbicką h. Gryf c. cześnika urzędowskiego Jacka. Dziedzic połowy miasta Modliborzyce i kilku wski z klucza modliborskiego. Był prawnym opiekunem Ignacego i Pawła s. Andrzeja. [ Uwaga: był stryjem Andrzeja i Grzegorza. We wszystkich publikacjach podawany błędnie jako brat Andrzeja. Także w Pamiętnikach Henryka Wojciecha Jakuba Wiercieńskiego s. Stanisława Wojciecha po Pawle, powstańca styczniowego, którego imię nosi jedna z ulic w Lublinie.]
Jako pierwsze dziecko urodził się, we dworze Zubowszczyzna im syn. Wincenty Paweł Wierciński urodził się 22 Marca 1798 roku został ochrzczony z wody przez wielebnego Wojciecha Leszczyńskiego parocha unickiej parafii w Kuźmiczach. Dopełnienie chrztu świętego nastąpiło w katolickiej parafii Szydłowicze 21.12.1799 roku.
Rodzice w akcie zapisani zostali jako komornicy drohiccy [ camerarius terra drohicensis]. Na rodziców chrzestnych poproszono Jana Kozłowskiego,  komornika ziemi warszawskiej [ camerarius varsawiensis ] wraz z Rozalią Leszczynską. Zapewne związki towarzyskie Wiercińskich z Kozłowskim były bliskie, bowiem w grudniu 1797  Grzegorz  wraz z Anna Wołłodkiewicz, podskarbiną [thesaurarius districtus grodziensis] grodzieńską, zostali chrzestnymi  Cypriana Teofila Kozłowskiego, syna Jana i Joanny z Plaskowskich, komorników ziemi warszawskiej [ camerarius terra varsawiensis].
W dalszych metrykach i dokumentach występuje jako Wincenty.

W sierpniu 1799 roku, również we dworze Zubowszczyzna, narodzila im się córka, która na chrzcie otrzymała imiona Ludwika Franciszka. Ojciec dziecka w akcie zapisany został jako komornik ziemi drohickiej. Chrzestnymi byli; Stanisław Potocki, choraży ziemi zambrowskiej [vexillifer terra zambroviensis] i Barbara Sawiczowa, komornikowa słonimska [ camerarisa districtus slonimensis]. Niestety, dziecko zmarło po kilku dniach.
Wincenty Paweł s. Grzegorza i Marianny został komornikiem i regentem granicznym wołkowyskim.
Kuryer litewski z 1825 roku donosił

https://books.google.co.uk/books?id=tG5lAAAAcAAJ&pg=PT417&dq=wierci%C5%84ski+graniczny&hl=en&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q=wierci%C5%84ski%20graniczny&f=false

Wincenty był poproszony  przez Antoniego i Konstancję Kmitów aby został ojcem chrzestnym małego Józefa Kmicica. Matką chrzestną była JP Zofia Korczycowa. Uroczystość odbyła się we dworze Terespol w 1822 roku. Nazwisko Kmitów herbu Chorągwie Kmitów rozsławił Henryk Sienkiewicz, nadając je jednej z postaci Potopu, chorążemu orszańskiemu Andrzejowi.
Dnia 28 maja 1832 roku w kosciele w Słonimiu Wincenty, kawaler z folwarku Krzysiewicze, wszedł w związki małżenskie z Zofia Skibińska, przybrana córka Piotra i Marii z Zarembów Skibińskich. Świadkami byli; Piotr Skibiński, ojciec tytularny, Paweł Downarowicz i regent Ignacy Terajewicz. Ślubu udzielił dziekan i proboszcz Słonimski ks. Wincenty Hryniewicz.
Wincenty pozostal w majatku po matce.
Marianna z Wołłodkiewiczów Wiercińska odeszła do Pana 11 maja 1802 r. we dworze Zubowszczyzna par. Szdłowicze w wieku lat 28.
Dnia 13 maja 1805 roku w parafii Repla Grzegorz [ok. 1770 - ok.1850] ponownie wstapil w związek małżenski. Wybranka została Teresa Downarowicz [ w akcie ślubu On Jerzy, Ona Teresa Dejnarowicz]. Był  wówczas posesorem  lub dziedzicem folwarku Truńce.
W dniu  04.04.1818 w parafii Repla ochrzczono Zofię, córkę Grzegorza i Teresy Downarowicz. Kolejnym dzieckiem była Emilia, * Truńce k. Izabelina, par. Międzyrzecz, pow. Wołkowyski. Emilia w dniu 11.11.1837 r. oddała w Międzyrzeczu k. Wołkowyska rękę Stanisławowi Kamińskiemu. Związek błogosławił ks. Lucjan Wierciński, wikary z parafi Roś. W roku 1820 Grzegorzowi i Teresie narodził się Antoni. Miało to miejsce we dworze Terespol. Rodzicami chrzestnymi niemowlęcia zostali Ignacy Wierciński z Zofią Martynowicz.

Ignacy Wierciński s. Józefa z przydomkiem Buzak h. Ślepowron [wywod. Rawicz ur. ok. 1790 -1870, komornik lidzki], chorąży grodzieński & Cyrylla Elżbieta Pieńczykowska h. Korab brat sędziego grodzieńskiego Mikołaja [Michała], którego drugą żoną została Waleria de Wobbe i Józefa, regenta ziemskiego [zmarł kawalerem w 1830J,  Pobrali się w parafii Repla dnia 15.11.1817 roku.  Błogosławił ks. Michał Rajkiewicz. Świadkami tego wydarzenia byli Andrzej Eysmontt i Józef Wiercieński [ s. Józefa. Proboszczem w Repli był wówczas Marcin Wiercieński s. Józefa, brat Józefa, stryj Ignacego, Mikołaja i Józefa. Ksiądz Marcin Wierciński zmarł we dworze Kulowszczyzna dnia 26.09.1833 roku w wieku 70 lat.
Ignacy z Cyryną początkowo mieszkali we dworze Kulowszczyzna. Tam też narodziła się w 1828 roku Julia Emilia. Następnie zamieszkali we dworze Truńce w parafii Międzyrzecz, powiat Wołkowysk.  W Truńcach, jak już wspomnialem, posesorem lub dziedzicem był Grzegorz Wierciński żonaty z Teresą Downarowicz h. Przyjaciel. Po 1830 roku spotykamy Ignacego i Cyryllę, jako dziedziców majątku Jurgowo k. Izabelina.

Wiercińscy h. Rawicz z przydomkiem Snopek mogli również zamieszkać na Grodzieńszczyźnie przemieszczając sie z powiatu wiłkomirskiego.
Przodkiem tej lini był cześnik drohicki, towarzysz pancerny Florian Wierciński s. Stefana, towarzysza chorągwi husarskiej X. Lit. żonaty  1. z Eufemią Anną Blinstrub h. Łabędź, wdową po podczaszym starodubowskim Jakubie Worłowskim. 2. Heleną Szołkowską h. Szeliga
z których pozostawił potomstwo.



Tadeusz

Dnia 8  urodzony a  ochrzczono 15 grudnia 1801 roku w kościele w Zabłociu Józefa Ambrożego Wiercińskiego s. Ignacego i Eleonory z Kwintów urodzonego we wsi Kopciewszczyzna pow. Lida. Do chrztu trzymali Bartłomiej Siemaszko i Marianna Wincza.
Tadeusz

Sławomir Olczyk

Nie wiem jak nazywał się ojciec Zenobii; Mikołaj czy Michał. Ale wróćmy do Zenobii.

Akt nr 16. WE. 29.06.1857. Urodzeni Jan Onichimowski, l. 32, s. Marcina i Anny z Wierzbickich, rodem z folwarku Hołowczyce, par. Łysków i Zenobia Wiercińska, l. 23, c. Mikołaja i Walerii z Wobbów, rodem z dworu Kulowszczyzna. Świadkowie urodzeni Seweryn Pietraszwski, Feliks Kobyliński, Franciszek Kulwieć.

Zenobia miała też brata Rudolfa, starszego o rok.

W 1836 ks. Agaton Wierciński był kapelanem w Kraśniku.

Byli też spokrewnieni z Siezieniewskimi z okolicy Kuliki. Hanna z Wiercińskich, c. Antoniego i Anny z Kulikowskich była żoną Bonawentury Siezieniewskiego. Żyła jeszcze w 1836 roku.

W akcie ślubu Adama Kulikowskiego w 1862 występuje Cyprian Wierciński.

To tak na szybko podsumowanie z par. Wielkie Eysymonty.

Serdecznie pozdrawiam.






wiercinski1

Dzień dobry,

Kulowszczyzna Wiercińscy z linii po Józefie byli dziedzicami Dworu Kulowszczyzna w par. Ejsmonty Wielkie, aż do śmierci sędziego grodzieńskiego Michała [Mikołaja]  w dniu 02.07.1832 roku. Syn Rudolf ur. 15.04.1829 Folwark Zapolski, par. Mosty, zmarł w wieku dziecięcym. Zenobia oddała rękę Janowi Onichimowskiemu h. Junosza [Kotwica?] i mieli syna Konstantego Juliana oraz cztery córki. Wdowa po Michale Waleria z de Wobbów weszła w ponowny związek ze Stanisławem Osmólskim h. Rogala z Osmoli w par. Dziadkowice w dniu 09.06.1834 r.  Takim sposobem dwór przeszedł do Osmólskich w których posiadaniu był aż do wkroczenia Rosjan w 1939 roku.  Stanisław z Walerią de Wobbe 1v. Wiercińską miał synów; Romualda (1835 -1846), Tytusa (1844 -1845), którzy zmarli w dzieciństwie. Nie wiadomo czy Jarosław Osmólski ożeniony z Aleksandrą L'Orion Bonnard był synem Stanisława. Być może to jego kuzyn, który wobec braku potomstwa przejął majątek w drodze spadku. Osmólscy na Grodzieńszczyźnie wywiedli się z herbem Bończa.

Kopciowszczyzna, par. Zabłoć. to trzej z ośmiu synów komornika lidzkiego Macieja Buzaka Wiercińskiego s. Jerzego po Marcinie z h. wywod Rawicz i Elżbiety Witold Aleksandrowicz h. Kosy odm., dziedziców Surkont i Wierciałek. Ciekawe gdzie też te Wierciałki leżą i jak się teraz nazywają ?
Grzegorz ze związku z Petronelą Marianną Rutską miał pięć córek. Jedna z nich Salomea Maksymiliana oddała rękę podleśniczemu grodzieńskiemu Janowi Szczuce h. Grabie z Folwarku Kropiwnica par. Nowy Dwór.
Dominik poślubił Róże Sidorowicz v.1 Podolec. 16.07.1833 r. w par. Nowy Dwór.
Ignacy [wspomniany przez P. Tadeusza], żonaty z Eleonorą Osiecką 1.v Kwintą miał Aleksandra ur. 16.05.1799, wspomnianego tu Józefa Ambrożego i Kajetana, żonatego z Marianną Śmigier oraz urodzoną 30.09.1804 córkę Joannę.

Okolica Kuliki to dzieci Antoniego Wiercińskiego z jego dwóch żon, Anny Kulikowskiej i Konstancji Siezieniewskiej. Posiadam jednak zbyt mało danych aby tą linię połączyć z drzewem głównym. Jednakże podobieństwo nazwisk krewnych i powinowatych z metryk może wskazywać na linię po Macieju.

Z ukłonami





Sławomir Olczyk

Jarosław Ryszard Osmólski był synem Stanisława i Walerii z Wobbów - ur. w Kulowszczyźnie 15.03.1837. Był jeszcze syn Adolf Stanisław ur. tamże 22.07.1842.

Pozdrawiam serdecznie.