Szanowni Państwo.
Oktawiusz Eysymontt jest osobą dziwnie opisywaną i datowaną w opracowaniach. Kiedy studiował i był pod podejrzeniem pisano go Janem; później Oktawiuszem lub Oktawianem. Datowanie jego życia też bywa rozmaite.
W istocie urodził się 8.11.1808 w Siderce, par. Nowy Dwór (dobra Zawistowskich), jako syn Ferdynanda, wojskiego grodzieńskiego i Józefy z Zawistowskich, sędzianki grodzieńskiej. Na chrzcie otrzymał imię Szymon - po dziadku Szymonie Zawistowskim, sędzim grodzieńskim. Oktawiusz to jednak inne imię niż Szymon. Dowody utożsamiające są dwa. Allegata do aktu nr 135 małżeństwa z 1840 w kościele św. Andrzeja w Warszawie z Zofią Szukiewiczówną (1811-zm. p. 1843), sędzianką graniczną słonimską, która była jego przyrodnią siostrzenicą, a gdzie jest napisane, że miał imię Szymon, a także wywód krewnego, gdzie podaje się tę metrykę z Nowego Dworu jako oficjalną Oktawiusza. Jego drugą żoną była Helena z Sołtanów (ok. 1826-1900), marszałkówna litewska. Nie znalazłem aktu ślubu, lecz musiał on mieć miejsce pomiędzy 1843 (Oktawiusz w spisie parafialnym z Wielkich Ejsymontów jest pisany jako wdowiec), a 1844. Ich jedyna córka Zofia (Zofia Maria Józefa Konstancja Stanisława) urodziła się w 22.01.1845 w Jabłonowie, par. Łunna (akt nr 16/1845 z par. Łunna). Zmarł po 11.07.1846 (był wtedy świadkiem na chrzcie) a przed 27.10.1849 (w akcie zgonu jego matki podaje się, że żył jedynie jej starszy syn - Lucjan). To tyle ile znalazłem w aktach parafialnych.
Dodam, że w aktach parafialnych z Łunnej (1845-1846) jest pisany Prezydentem Sądów Apelacyjnych w Grodnie. Wdowa po nim Helena z Sołtanów Eysymonttowa, c. Stanisława (błędnie wpisano: Stefan) i Konstancji z Toplickich poślubiła 8.02.1854 Jana Pileckiego, s. Ignacego i Katarzyny z Markowskich, zamieszkałego w Grodnie, liczącego 33 lata (akt nr 6/1854 par. Łunna). Pileccy mieli syna Stanisława, który poślubił w Krakowie w 1885 Idalię z hr. Łosiów.
Po śmierci Oktawiusza opiekę nad jego córką i jej majątkiem sprawował rodzony brat - Lucjan Michał Eysymontt (1802-1869), sędzia graniczny wołkowyski i chorąży grodzieński. Zapewne to on był architektem jej nieudanego małżeństwa z Karolem Piottuch Kublickim, które skończyło się anulowaniem. Już po śmierci opiekuna 15.02.1870 zawarła powtórny związek z Henrykiem hr. Pomian Łubieńskim, s. Tomasza i Idalii z Łempickich (akt nr 11/1870 z par. Bernardyńskiej w Grodnie).
Sam Lucjan był żonaty co najmniej dwukrotnie za pierwszym razem z Marianną Kościałkowską, szambelanówną JKM (akt z dnia 30.10.1824 nr 3130), a później z Esterą Sołtanówną, która jest zapisana w jego akcie zgonu. Miał syna Eugeniusza Ignacego (ur. 15.05.1827 w Wilnie - akt nr 120/1827), zmarłego zapewne w dzieciństwie.
Przyrodnią siostrą Lucjana i Oktawiusza, była Franciszka (c. Ferdynanda i Bogumiły von Finckenstein), zaślubiona w par. Pieski (vel Piaski) 11.07.1806 Tomaszowi Szukiewiczowi, podkomorzycowi słonimskiemu, późniejszemu sędziemu granicznemu słonimskiemu. Mieszkali w Dworze Hrynkowszczyzna w par. Dziewiątkowicze.
Zofia Łubieńska była jedyną dziedziczką dóbr tych wszystkich Eysymonttów, potomków Ferdynanda, wojskiego grodzieńskiego.
O nim napiszę później.
Pozdrawiam Państwa serdecznie.
