Dzień dobry,
poniższe fakty wymagają weryfikacji, proszę je tak potraktować:
Brunon Hlebowicz
1 IX 1928 do 30 VIII 1929 – nauczyciel szkoły specjalnej w Wilnie (dla trudnej młodzieży);
od 1 V 1930 – nauczyciel w szkole powszechnej w Grodnie;
15 X 1939 - 31 VIII 1941 – „inspektor oświaty pozaszkolnej” z ramienia ZHP;
1 IX 1941 - 31 VIII 1944 – organizator tajnego szkolnictwa podstawowego i średniego w Grodnie;
Od 1 IX 1944 – nauczyciel szkoły podstawowej w Słojnikach pow. Sokółka;
1 IX 1945 - 1 IX 1948 – nauczyciel w liceum państwowym w Skolimowie;
1 IX 1949 - 30 I 1951 - pracownik Państwowych Zakładów Pomocy Szkolnych w Warszawie (kierownik wytwórni biologicznej);
1 V 1951 - 31 VIII 1951 – nauczyciel w jednej z warszawskich szkół podstawowych;
od 1 XII 1951 – redaktor w Państwowych Zakładach Foto-Przeźroczy w Warszawie.
Ojciec Pana Brunona był pracownikiem Chłopskiego Banku Rolnego w Grodnie, później zaś miejskim urzędnikiem skarbowym. Matka posiadała warsztat krawiecki. W 1913 roku władze carskie zesłały ojca Pana Brunona do Orenburga; pojechali całą rodziną, powrócili do Grodna w 1921 roku. Brunon miał dwie siostry, Reginę (nauczycielka) i Mieczysławę (maszynistka). Miał kłopoty ze zdrowiem, i z tego powodu nie ukończył szkolenia wojskowego w krakowskiej szkole podchorążych, na które oddelegowano go w 1929 roku.
W 1934 roku wziął ślub z Janiną Iwaszczyńską z Grodna.
(O obronie Grodna jest jego szczegółowy raport, więc nie przytaczam).
Brunon Hlebowicz posługiwał się pseudonimami „Znachor” i „Jan Chreptowicz”. Podczas okupacji zajmował się fałszowaniem dokumentów i sabotażem. Komórka, którą tworzył, a która podlegała białostockiemu podziemiu, nosiła kryptonim „Mewa”. Do Szarych Szeregów włączył ją Kazimierz Wasilewski.
Hlebowicz podczas okupacji prawdopodobnie zamieszkiwał dom przy ul. Piaskowej 9.
Ukłony
