Kierdejowie, Radziwanowscy, Radziwonowscy herbu Bełty [Радзивановские]

[Rafał Jurowski]

W kilku herbarzach (Kojałowicz, Uruski, Niesiecki) znajdują się informacje o rodzie Kierdejów herbu Bełty, którzy od dóbr Radziwonowicze przyjeli przydomek Radziwanowski lub Radziwonowski

Odnośnie Kierdejów Radziwanowskich u Uruskiego znajdujemy m.in.

1.  Kierdej Radziwanowski otrzymał w 1612 Pelewcy (wg. białoruskiej wikipedii Pielowce par. Ostryna) w lidzkiem ożeniony z Zofią Wołłowiczową z nich dzieci
1.1. Dorota Kierdej
1.2. Jakób Kierdej, elektor Władysława IV z woj. mińskiego
1.3 Jan Kierdej, sędzie grodzki 1619, wojski oszmiański 1623r., pisarz ziemski oszmiański 1624r., rewizor królewski 1631r.
1.4. Władysław Kierdej, sekretarz królewski i podstarości grodzieńskie 1626, podstoli 1632r, pisarz ziemski grodzieński 1641-1643, marszałek grodzieński 1644 r.
1.5. Hieronim Kierdej - Jezuita
1.6. Eustachy Kierdej, pisarz ziemski grodzieński 1636, chorąży grodzieński synowie Eustachego: Jan Kazimierz, Aleksander, Władyslaw
1.6.1.  Władysław Kierdej - wojski wiłkomierski 1662
1.6.2  Aleksander, cześnik oszmiański , dziedzic Merecza i Graużeszek pozostawił syna Michała Jana, podstarościego oszmiańskeigo 1695r. starostę przewalskiego 1703r. i córkę Helenę, żonę Mateusza Romera (Remera), wniosła mu dobra Radziwonowicze.
1.6.3  Jan Kazimierz, dworzanin królewski, poseł powiatu grodzieńskiego 1648r., chorąży grodzieńsi 1664r i starosta przewalski 1668 r i filipowski
1.6.3.1 Florian Stanisław Kierdej - starosta filipowski 1673
1.6.3.2 Władysław Antoni Kierdej - dworzanin pokojowy królewski
1.6.3 Zofia Kierdej
1.6.3 Pudencjanna Kierdej
1.6.3 Tekla Kierdej
1.6.3 Petronella Kierdej

i inni

Eustachy Kierdej - skrabnik  piński, Andrzej - towarzysze roty petyhorskiej
Teofil Stanisław Kierdej , miecznik piński  1723, cześnik

Odnośnie Radziwanowskich, Radziwonowskich herbu Bełty u Uruskiego możemy przeczytać

W Litwie, Jan z pow. grodzieńskim, a Piotr i Stanisław z pow. wołkowyskim podpisali pospolite ruszenie 1698 r.
Synowie Adama, Józef i Wincenty z synami Aleksandrem i Adamem wylegitymowani w Cesarstwie 1862 i zapisani do ksiąg gubernii grodzieńskiej

Uzupełniając trochę herbarz Uruskiego... o to, co wiadomo mi o moich przodkach Radziwanowskich z Obuchowicz 

1. Adam Andrejewicz Radziwanowski ur. ~1780 + Franciszka Obuchowicz
1.1 Józef  Radziwanowski + Józefa Tołoczko
1.2 Wincenty Radziwanowski ur. ~ 1810 + Karolina Parchowska
1.2.1 Adam Radziwanowski
1.2.2. Aleksander Radziwanowski
1.2.3 Jan Radziwanowski ur. ~1840 + Anna Grobicka - mój pra-pra pra  dziadek nie wymieniony już  o Uruskiego
1.2.3.x Kazimierz Radziwanowski ofiara terroru http://www.ofiaryterroru.pl/baza/osoba/54442

Według Podymnego z 1690 roku woj. trockie w okolicy Obuchowicz posiadał ziemię jedynie Maksymilian Radziwanowski, który jest zapewne przodkiem wszystkich Radziwanowskich pochodzących z Obuchowicz. Bardzo możliwe, że także tych z Gibulicz.

Od wieku XVII Radziwanowscy, Radziwownowscy pojawiali się nie tylko w powiecie grodzieńskim, ale także wołkowyskim, oszmiańskim i wielu innych miejscach WKL i nie tylko. Podobno sporo jest ich obecnie w rejonie wołkowyskim, co pośrednio mogę potwierdzić po moich wizytach na cmentarzu w Hnieznie i Izabelinie

Kilka osób, które interesują się genealogią Radziwanowskich uważa, że Radziwanowscy, którzy pojawili się w Obuchowiczach są potomkami linii tych zasłużonych Kierdejów.

Niedawno udostępniono online 3 indeksy ksiąg ziemskich grodzieńskich Fond 1755 opis 1 dzieło 13, z lat  1594–1595r, dzieło 18, z lat  1607 – 1608 r., dzieło 20, z lat 1609r ukazują one dużą większą liczbę Radziwanowskich, Radziwonowskich niż podają to herbarze. Więc sprawa może być bardziej skomplikowana. Listę osób, które znalazłem w indeksach księg ziemskich przepisałem poniżej.

Adam Ułasowicz Radziwonowski ziemianin, zięć Bazylego Piotrowicza Radziwanowskiego
Адам Уласович Радивоновский зямянін, зяць Васілія Пятровіча Радзівонаўскага

Andrzej Radziwonowski szlachcic
Андрей Радивоновский шляхціч

Antoni Wasilewicz Radziwonowski, ziemianin szlachcic
Антон Василевич Радивоновский зямянін, шляхціч

Antoni Radziwonowski ziemianin, szlachcic
Радзівонаўскі Антон зямянін, шляхціч

Antoni Radziwonowski arendator, poddany podsędka Konrada Maleszki
Радзівонаўскі Антоній арандар, падданы падсудка Кандрата Мялешкі

Wojciechówna Barbara Radziwonowska, ziemianka
Радзівонаўская Барбара Войцехаўна зямянка

Bazyli Harasimowicz Radziwonowski ziemianin JKM
Василь Гарасимович Радивоновский зямянін ЯКМ

Bazyli Piotrowicz  Radziwonowski, szlachcic
Василь Петрович Радивоновский шляхціч

Bazyli Radziwonowski
Васіль Радзівонаўскі

Bazyli Radziwonowski, szlachcic
Радзівонаўскі, Радзівонавіч Васіль шляхціч

Denis Pawłowicz Radziwonowski mąż Hanny Radziwanowskiej
Денис Павлович Радивоновский, муж Ганны Радзівонаўскай

Fiodor Piotrowicz Kierdej Radziwonowski
Фѐдор Кирдей Радивоновский, зямянін

Hanna Radziwanowska, ziemianka
Радзівонаўская Ганна,  зямянка

Hermahen Siergiejewicz Radziwonowski, ziemianin
Радзівонаўскі Гермаген Сяргеевіч, зямянін

Jan Radziwonowski, szlachcic
Ян Радивоновский, шляхціч

Iwan Radziwonowski, ziemianin
Радзівонаўскі Іван,  зямянін

Isak Radziwonowski ziemianin
Исак Радивоновский зямянін

Isak  Radziwonowski, pierwszy mąż Barabary Snarskiej
Исак Радивоновский першы муж Барбары Снарскай

Ławryn Szostak Radziwonowski
Радзівонаўскі Шостак Лаўрын

Ławryn Radziwonowski
Лаўрын Радзівонаўскі

Matys Harasimowicz  Radziwonowski szlachcic
Матыс Гарасимович Радивоновский шляхціч

Paweł Piotrowicz Radziwonowski, ziemianina
Радзівонаўскі Павел Пятровіч,  зямянін

Paweł Piotrowicz Radziwonowski ziemianin, szlachic
Павел Пятровіч Радивоновский зямянін, шляхціч

Paweł Radziwonowski szlachcic
Павел Радивоновский шляхціч

Stefan  Radziwonowski, ziemianin
Стефан Радивоновский зямянін

Stefan Piotrowicz Radziwonowski, woźny
Стефан Петрович Радивоновский возны

Tomasz Radziwonowski, szlachcic
Томаш Радивоновский шляхціч

Wykluczyć nie można, że utytułowany ród Kierdejów Radziwanowskich był spokrewniony z Radziwanowskimi z Obuchowicz i innych miejsc. Tym bardziej, że podobno łączył ich wspólny herb a jak widzi się taką armię Radziwanowskich już z przełomu XVI i XVII wieku to wiele wydaje się możliwe. Ale to nie jest tutaj najważniejsze o wiele ciekawsi są ci inni często drobni przedstawiciele tej rodziny.

Myślę, że wiele można odnaleźć przeszukująć klasyczne dokumenty tj. metryki i księgi sądowe. Jednak, gdy ich zabraknie można posiłkować się badaniami chromosomu Y.  Jeden Pan Radziwanowski już się przebadał, liczę że przebadają się także inni!

https://www.familytreedna.com/public/grodno?iframe=ycolorized

Liczę na odzew osób, którzy są zainteresowani tym rodem!

[Sławomir Olczyk]

Drogi Rafale.

Myślę, że trzeba zachować pewien porządek. Kierdejowie  z pińskiego nosili przydomek Hryczyna.

Na razie podaję biogram Jana Kazimierza Kierdeya, na podstawie źródeł do, których dotarłem.

Kierdej (Kierdej-Radziwanowicz), Jan Kazimierz Kierdej, h. Bełty (zm. 8/9.04.1685), kasztelan trocki, marszałek Izby Poselskiej, syn → Ostafiego (Eustachego), kasztelana żmudzkiego i Zofii Chrapowickiej, sędzianki ziemskiej trockiej, siostrzeniec (choć niewiele młodszy) i bliski współpracownik → Jana Antoniego Chrapowickiego, wojewody witebskiego. Starosta przewalski i filipowski. Chorąży (1649-1668), marszałek grodzieński (1668-1684), łowczy litewski (1683), kasztelan trocki (1684-1685). Deputat grodzieński na Trybunał Główny Litewski: 1647, 1678. Poseł grodzieński: 1648 (elekcja), 1661, 1662 (?), 1667, 1668 (abdykacyjny), 1669 (elekcja), 1670 (nadzwyczajny i zwyczajny), 1672, 1673, 1674 (konwokacja i elekcja), 1676, 1677, 1678, 1683. Na sejmie elekcyjnym w 1648 podpisuje suffragia jako poseł grodzieński z tymże Powiatem. W dniu 25 października 1657 w Płowcach król wydał przywilej na zwolnienie jego i małżonki na 3 lata z płacenia długów: List żelazny od płacenia długów do lat 3 ur. Annie Dorocie z Grzybowa i Janowi Kazimierzowi z Radziwonowicz Kierdejowi, chorążemu grodzieńskiemu, dworzaninowi pokojowemu JKM, małżonkom, których dobra zniszczone zostały nie tylko przez Moskwę, Węgrów, Kozaków, Szwedów i Ordę, ale i własnych żołnierzy, a w dodatku poniósł duże wydatki przy boku naszym zostając, poczty i chorągwie prowadząc. W 1660 król wysyła go jako swojego posła do negocjacji z Wojskiem Litewskim na Sesję Wojskową w Drohiczynie, podczas niepokojów w wojsku. Na sejmie w 1661 obrany komisarzem ds. szkód poniesionych od wojska litewskiego, a konkretnie wysłany do rozpatrzenia szkód Województwa Podlaskiego, ds. rozgraniczenia Województw Podlaskiego i Brześciańskiego. Na sejmie w 1662 wyznaczony komisarzem ds. wyjaśnienia zabójstwa kapitana Wicherta, z regimentu Kasztelana Nowogrodzkiego (był to jeden z postulatów skonfederowanych Wojsk Litewskich). Poseł na konwokację grodzieńską w 1665 roku z powiatu grodzieńskiego. Na sejmie 1667 obrany komisarzem ds. zapłaty wojsku, gdzie m.in. zapisano: A Urodzony Jan Kazimierz Kierdey Chorąży Grodzieński, y drugie chorągwie pod jego kommendą będące, ponieważ in tempore do obozu z Powiatu swego stanął, y we wszystkim mając od W. Hetmana Wielkiego Xięstwa Litewskiego kommendę nad chorągwiami Trocką, Kowieńską, Nowogrodzką, Słonimską, na passach będącemi według ordynansu się sprawił, y zupełną ćwierć z temi chorągwiami wysłużył, sprawować się nie powinien, a że dla prędszego zaciągu de proprio założył, w czym że mu w Powiecie in toto non satisfacum, retentores y tych którzy od sum uchwalonych in vim Pospolitego ruszenia podatek wydać powinni byli, a nie wydali, na tęż kommissyą przypozwać ma, które retenta onemu przysądzone bydź mają. Obrany również, ds. Mieszkańców Powiatu Piltyńskiego, ds. poprawy monety, deputatem do konstytucji, jako chorąży grodzieński i jako taki podpisuje akta sejmowe. Na sejmie abdykacyjnym w 1668 jako poseł i chorąży grodzieński sygnuje notyfikację opróżnienia tronu po abdykacji Jana Kazimierza. Jako marszałek grodzieński, podpisał iurament Michała Korybuta oraz ,,Confirmatio Generalis Iurium" tegoż w 1669. Na sejmie nadzwyczajnym w 1670 był ponownie posłem z grodzieńskiego, obrany marszałkiem sejmowym, ten sejm został zerwany. Poseł grodzieński na sejm zwyczajny w 1670, jako marszałek grodzieński, obrany na deputata do konstytucji, także komisarz do ukontentowania obywateli województwa smoleńskiego, powiatu starodubowskiego oraz części województwa połockiego, także komisarz ds. rozgraniczenia Powiatu Brasławskiego od Księstwa Kurlandzkiego, pisany też jako starosta przewalski i filipowski. Na sejmie w 1672 postulował by posłowie mieli takie same krzesła jak senatorowie, co senatorowie na posiedzeniach sejmu (prof. Wasilewski uznał to za warcholstwo, senatorowie za bezczelność, choć ten dezyderat mógł być powodowany praktycyzmem – debaty często były długie – potrafiły się przeciągać do późnej nocy, a posłowie mieli problem w wysiedzeniu w tych niekoniecznie dobrze oheblowanych ławach). Deputat do Rady Wojennej przy osobie JKM i hetmanów w 1673, otrzymał też libertacje na place w starostwie filipowskim. W dniu 29 grudnia 1673 obrany sędzią kapturowym Powiatu Grodzieńskiego. Obrany do Trybunału Skarbowego WKL w 1674 na Konfederacji Generalnej, także deputatem do boku Prymasa, sygnował konstytucje jako marszałek grodzieński, starosta przewalski i filipowski. Obrany na sejmie elekcyjnym w 1674 sędzią do głównego kapturu, sygnował iurament super pacta conventa, podpisał suffragia z powiatem grodzieńskim. Na sejmie koronacyjnym  w 1676 sygnuje ,,Confirmatio Generalis Iurium" Jana III oraz deputat do boku JKM, obrany deputatem do Trybunału Skarbowego WKL. Na sejmie w 1677 obrany deputatem do Trybunału Skarbowego WKL, a także naznaczony komisarzem o wydzielenia placów na kolejny sejm w WKL, a także otrzymał libertację na starostwo przewalskie i filipowskie na lat 40 po bohaterskiej śmierci syna Stanisława Floriana pod Żórawnem w roku poprzednim. Obrany deputatem do boku JKM na sejmie 1678, także komisarzem do rozgraniczenia dóbr leśnictwa nowodworskiego od ziem Józefa Karpia, podkomorzego bielskiego, ds. zatwierdzenia realizacji wyznaczenia miejsc dla województw podczas sejmu, otrzymał też aprobację dekretu dotyczącego panien starego klasztoru grodzieńskiego. Deputat do konstytucji w 1683, obrany komisarzem do traktatów moskiewskich, deputat do Trybunału Skarbowego WKL, otrzymał zezwolenie na fundację w Filipowie. W 1663 mieszkał w Kuścinie. Zmarł 8 bądź 9 kwietnia 1685 jeszcze przed objęciem kasztelanii trockiej. Ożeniony Izabellą Kołyczówną (zm. ok. 1653), wdową po Andrzeju Kazimierzu Tymińskim z Rusoty (K. wziął pod opiekę prawną jej osierocone dzieci z tego małżeństwa i wyprocesował, w ich imieniu, w sporze prawnym z Marcinem Czernickim, podczaszym grodzieńskim, ich ojczystą Rusotę w 1665 r.; w 1690 r. Rusota jest w posiadaniu Jana Kazimierza Tymińskiego, skarbnika grodzieńskiego), a następnie (przed 10 lutym 1654) z Dorotą Anną Grzybowską (zm. po 15.01.1694), podkomorzanką czerską. Dzieci: Florian Stanisław, starosta filipowski (zginął w 1676 w bitwie pod Żórawnem), → Władysław Antoni, chorąży grodzieński, Zofia Klara, żona Stanisława Szemeta, starosty nowomłyńskiego, a następnie → Krzysztofa Komorowskiego, wojewody brzeskiego, Tekla, żona → Stefana Aleksandrowicza, kasztelana trockiego oraz Petronela, bernardynka (wielu autorów błędnie pisze ją benedyktynką) w Grodnie, przełożona zgromadzenia w latach 1703-przed 1722, fundatorka nowego klasztoru; po roku 1722 domaga się zwrotu kosztów od konwentu za tę budowę; żyje jeszcze w latach 1728-1730, kiedy jest oskarżana o sianie zamętu w Zgromadzeniu.
Źródła: AVAK I, s. 196-197, 203, IV, s. 20, VII, s. 581, 592 (tutaj historia starostwa filipowskiego do połowy XVIII w.); s. M. Borkowska OSB, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej, t. III. Wielkie Księstwo Litewskie i Ziemie Ruskie Korony Polskiej, Warszawa 2008, s. 28; Chrapowicki I, 138, 293, 294, 310, 315, 365, 393, 395, 423, 528, 554-555 (tablice genealogiczne), III, s. 52, 59, 60, 64, 73, 74, 76, 79-84, 97, 101, 103, 117, 127, 138, 144, 237, 252; Medeksza, s. 287; Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego: Województwo trockie 1690 r. Opracował H. Lulewicz. Warszawa, 2000, s. 106; ML 131, s. 137, poz. 472; PSB XII, s. 425-426; Rachuba, Konfederacje, s. 83; Н. Сліж, Цудатворны абраз Маці Божай Студэнцкай і гарадзенская шляхта: ідэнтыфікацыя, радаводы, сувязі, ,,Herold Litherland No 18", Grodno-Mińsk 2011, s. 79-80; Trybunał I; U XI, s. 67 (poz. 362), 214; UWKL II, s. 128, 242, 269, 290; Vol.Leg. IV, s. 102 (kol. 216), 328 (poz. 11, kol. 701), 336 (poz. 50, kol. 719), 425 (poz. 45, kol. 903), 462-463 (poz. 3, kol. 981, 984), 472 (poz. 46, kol. 1002), 473 (poz. 47, kol. 1003), 478 (kol. 1015), 481 (kol. 1022), V, s. s. 21 (kol. 37), 27 (kol. 47), 45 (kol. 86), 51 (poz. 16), 52 (poz. 19), 57 (brak paginacji szczegółowej), 65 (poz. 10, kol. 103), 90 (poz. 47, kol. 157), 116 (kol. 212), 117 (kol. 213), 124 (kol. 229), 130 (kol. 242), 135 (kol. 255), 147 (kol. 280), 151 (kol. 292), 168 (kol. 337), 175 (poz. 17, kol. 352), 207 (poz. 6, kol. 418), 252 (poz. 5, kol. 515), 254 (poz. 8, kol. 521), 257 (poz. 15, kol. 525), 270 (poz. 11, kol. 553), 289 (poz. 143, kol. 592), 305 (poz. 21, kol. 626), 308 (poz. 39, kol. 630), 334 (kol. 685), 335 (poz. 4, kol. 687), 338 (poz. 8, kol. 694), 339-340 (poz. 14, kol. 697), 344 (kol. 706); Żychliński XXIX, s. 48.

Pozdrawiam serdecznie.

[Rafał Jurowski]

Dziękuję za bogaty biogram

i inni

Eustachy Kierdej - skrabnik  piński, Andrzej - towarzysze roty petyhorskiej
Teofil Stanisław Kierdej , miecznik piński  1723, cześnik

Informacje o nich została podana za herbarzem Rodzina Seweryna Uruskiego https://photos.app.goo.gl/qo6MfcC9mGXHtL9M7
Więc to zapewne jakieś nieporozumienie.

[Rafał Jurowski]

Na cmentarzu nowym w Jałówce zaraz przy wejściu odnalazłem grób rodziny Radziwonowskich. Podejrzewam, że jest to grupa rodzinna pochodząca z Hniezna, Wołkowyska i Izabelina. Może komuś coś wiadomo ?

[Rafał Jurowski]

Podpułkownik Sergiusz Radziwanowski [Радзивановский Сергей Владимирович] był oficerem rosyjskiej, a potem polskiej armii, uczestnikiem m.in. Powstania Wielkopolskiego. Jego żoną była Nadzieja z Kamieńskich Radziwanowska ur. 1890 roku w Sankt Petersburgu, po wybuchu rewolucji w 1917 roku w latach 1917-1918 była bibliotekarką w Związku Wojskowych Polaków Armii XII w Rydze.

Więcej o nim jak i jego żonie można przeczytać w opracowaniu na stronie:
https://wielkopolskahistorycznie.pl/2020/10/05/podpulkownik-sergiusz-radziwanowski/

Autorowi tego opracowania nie udało się dotrzeć do źródeł, w których można odnaleźć informacje o jego rodzicach. Tę lukę uzupełnił Krzysztof T. Wyrzykowski, który dotarł do teczek personalnych zgromadzonych w Wojskowym Biurze Historycznym w Warszawie. Dzięki niemu wiadomo, że rodzicami Sergiusza Radziwanowskiego byli Włodzimierz Radziwanowski i Anna Szyszko, a urodził się w Puczkowie w ujeździe newelskim, niedaleko Witebska, 21 sierpnia 1886 roku.

Tereny, na których znajdował się majątek Puczkowo [Пучково] znajdują się obecnie w Rosji pomiędzy miastem Newel i wsią Kubok [Кубок]

https://www.radzima.net/ru/miejsce/puchkovo_629.html

Na mapie można odnleźć ten majątek tutaj:

https://maps.arcanum.com/en/map/russia-1872/?layers=14&bbox=3310438.303768336%2C7568315.3775257245%2C3328620.7618716722%2C7574898.516586786

Majątek tej należał do rodziny Szyszko. Prawdopodobnie matka podpułkownika Radziwanowskiego pochodziła z tej rodziny. Na stronie https://nevelikc.ru/ znajdziemy garść informacji o majątku Puczkowo i rodzinie Szyszko. Możemy tam przeczytać m.in.

"Puczkowo należało do Mikołaja Szyszko. Pod koniec XVIII wieku w Newlu osiedliła się szlachecka rodzina Szyszko. Makar Fedosiewicz Szyszko (1822-1888) - inspektor oświetlenia Teatrów Cesarskich, jako pierwszy zaaranżował iluminacje, ulepszył iskry, żadna koronacja w Moskwie nie odbyła się bez jego udziału. Ostatnim właścicielem majątku Puczkowo był Mikołaj Szyszko."

https://nevelikc.ru/nash-kraj-puchkovo/
https://nevelikc.ru/nevelskij-kraj/issledovatelskaya-deyatelnost-uchashihsya/imenie-puchkovo-nevel-skij-uezd-v-vospominaniyah-pisatel-nitsy-aktrisy-t-v-petkevich/

Radziwanowscy zapewne na tereny powiatu połockiego nie przybyli w wieku XIX a o wiele wcześniej, świadczą o tym choćby zapisy, które znajdziemy w "REJESTRY PODYMNEGO WIELKIEGO KSIĘSTWA LITEWSKIEGO WOJEWÓDZTWO POŁOCKIE 1667 I 1690 R.

"https://rcin.org.pl/Content/239069/WA303_275193_I5542-10_Rachuba.pdf

Z tejże abi[uraty] z majętności Pleskunowa i Puhaczów jmp. Ignacy Radziwanowski dymów cztyry 4

Z abi[uraty] jmp. K[azi]m[ie]rza Radziwanowskiego z ma[jętności] Czuryłowicz jmp. Jan Szczyt, podsędkowicz połocki dym jeden 1

Niestety nie wiadomo o tej rodzinie nic ponadto. Czy podpułkownik Sergiusz Radziwanowski miał rodzeństwo? Czy ojciec miał jakieś rodzeństwo? A jeżeli jacyś krewni byli co się z nimi stało?

=======================================================================
Po napisaniu tego tekstu odnalazłem informacje, że dziadkami Sergiusza Radziwanowskiego byli pułkownik Iwan Radiwanowski (Radziwanowski) i Apollinaria (Adela) Fiodorowna Radiwanowska, a rodzicami Włodzimierz Iwanowicz Radiwanowski urodzony w Penzie w 1852 roku, statski sowietnik, architekt, budowniczy Sankt Petersburga. Jego żoną była Anna Makarowna [zapewne córka Makarego Szyszko]. Sergiusz miał siostrę – Zofię Władimirowną Radiwanowską. Prawdopodobnie rodzina w wieku XIX zamieszkiwała ujezd kaszyński w guberni twerskiej. Tak więc niekoniecznie ta rodzina to potomkowie Radziwanowskich posiadających majątki w woj. połockim w XVII wieku, choć jest to bardzo prawdopodobne.

https://kraeved-gatchina.de/ocherki/vydayushchiesya-zhiteli/radivanovskiy/

Sam Sergiusz Radziwanowski [Radiwanowski] został odnotowany w spisie oficerów Rosyjskiej Imperialnej Armii.

https://www.ria1914.info/index.php/%D0%A0%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%A1%D0%B5%D1%80%D0%B3%D0%B5%D0%B9_%D0%92%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%BC%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87

A także w spisach bohaterów wojny 1914-1918

https://gwar.mil.ru/heroes/?last_name=%D0%A0%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%20&groups=awd:ptr:frc:cmd:prs&types=awd_nagrady:awd_kart:potery_doneseniya_o_poteryah:potery_gospitali:potery_spiski_zahoroneniy:potery_voennoplen:frc_list:cmd_commander:prs_person&page=3

[Rafał Jurowski]

Według nekrologów zamieszczonych w Kurierze Warszawskim (R. 94, 1914, nr 146) jak i Gońcu Wieczornym (1914, № 242)  , dnia 24 maja 1914 roku zmarł w domu emerytów kolejowych w kolonii Aleksandrowo obok st. Włodawy - Konstanty Radziwanowski urodzony 21 lipca 1836 roku, architekt kolei żelaznych, technik budowniczy Kolei Libawsko-Romeńskiej, Terespolskiej. Żegnali go siostra, córki, syn, synowa i wnuki.

Na stronie  https://regestry.lubgens.eu w indeksach parafii Włodawa można odnaleźć, akt zgonu Konstantego Radziwanowskiego, zapisany pod numerem 78/1914.

W Archiwum Państwowym w Milanówku zachowały się akta osobiste Konstantego Radziwanowskiego, który składał podanie o pracę do kolei "Warszawsko - Wiedeńskiej i Bydgoskiej ".  Akt te znalazłem uzywając wyszukiwarki http://kolejarze-online.pl/wyszukiwarka/

W dokumentacji tej znajduje się prośba z 30 maja 1863 o przyjęcie na posadę kolei "Warszawsko - Wiedeńskiej i Warszawsko - Bydgoskiej ". Prośbę swą we wniosku tłumaczy tym, że tak jak wielu Polaków utracił posadę na drodze Warszawsko - Petersburskiej, na której pracował przez rok i nie posiada środków na utrzymanie żony i dziecka. Mieszkał wtedy w Warszawie przy ulicy szpitalnej 1355 w domu Jaroszyńskiego.

Dyrekcja drogi żelaznej godzi się na bezpłatną 10 miesięczną aplikację z przeznaczeniem do służby magazynowej. 26 czerwca 1864 roku po 10 miesięcznej służbie od 26 września 1863 roku do 1 lipca 1864 roku składa rezygnację.
Wewnątrz akt znajduje się kilka ciekawych dokumentów m.in.

- odpis aktu jego chrztu, z którego wynika że urodził się w 1836 roku w Dziecinowie w powiecie bielskim gubernii grodzieńskiej jako syn Kazimierza Radziwanowskiego i Antoniny z Grzymałów, posesorów majątku Dziecin [Dziecinne, Dzieciniów]. Został ochrzczony w kościele boćkowskim, imieniem Konstanty Karol. Do chrztu trzymali go urodzony Antoni Grzymała - Marszłek Powiatu Łomżyńskiego oraz Urszula Borownicka? - Sędzina Powiatu Bielskiego wdowa.  Asystowali urodzony Karol Rosochacki z Teklą Grzymałówną panną oraz  Onufry Niedżwiecki z Wiktorią Grzymałówną panną.

- życiorys w którym napisał, że wpierw uczył się w domu rodzinnym, a potem ukończył 6 klas gimnazium w Białymstoku, którego jednak z powodu śmierci rodziców nie mógł ukończyć. Przez dwa lata pracował na gospodarstwie wiejskim swojego kuzyna, a przez rok w Kampanii Francuskiej budującej drogę żelazną petersbursko-warszawską. Wtedy też miał otrzymać zapewnienie, że po zakończeniu budowy otrzyma stałe urzędowanie przy tej drodze. Z powodu zarządzenia władz, jednak znaczna liczba urzędników polskich została oddalona, w tym i on.

- oświadczenie dotyczące pochodzenia z 14 października 1863 roku, z którego wynika, że nie jest obecnie w stanie dostarczyć dowodu swojego pochodzenia, jednak znajdują się one w Aktach Marszałka Szlachty Powiatu Bielskiego Guberii Grodzieńskiej.

- tego samego dnia 14 października 1863 roku oświadczył, że żadnego majątku nie posiada i po nikim nie spodziewa się majątku odziedziczyć.

- w dokumentach znajduje się także odpis świadectwa ukończenia Gimazjum w Białymstoku z którego wynika m.in., że pochodził z dworian, a do trzeciej klasy gimazium  wstąpił 5 września 1851 roku, naukę zakończył na szóstej klasie 1 lipca 1857 roku.

Z indeksów zamieszczonych na stronie https://geneszukacz.genealodzy.pl/ dowiadujemy się, że w 1861 tj. 2 lata przed złożeniem podania do dyrekcji kolei, zawarł związek małżeński w parafii Św. Krzyża w Warszawie z Maryanną Dominiką Jaroszyńską córką Mikołaja i Petronelii z Brodnickich. W akcie tym podano, że był dziedzicem ziemskim wsi Dłogoborzu (Długobóż) parafii zambrowskiej guberni augustowskiej.

W 1862 roku urodziła się ich córka Antonina Radziwanowska, która zmarła jako panna w 1884 roku w Częstochowie.

Kolejną znaną córką była Marianna Radziwanowska ur ~1865 w Warszawie, która w 1883 roku w Częstochowie wyszła za mąż za architekta Mieczysława Szafera. Potomkiem tej pary jest wybitny polski botanik profesor Władysław Szafer.  https://kuriermiejski.com.pl/szaferowie-w-sosnowcu/

Jedynym ich syn Józef Stanisław Radziwanowski, urodzony w 1869 roku w Aleksandrówce par. Długa Kościela, według indeksu ze strony https://genpod.projektpodlasie.pl/ Był urzędnikiem kolei nadwiślańskiej oraz znanym w Warszawie organizatorem koncertów i zabaw w stowarzyszeniach warszawskich. W 1913 roku w Żyrardowie zawarł ślub z Leonardą Wacławą Rogalewicz córką Wincentego Rogalewicza i Bronisławy Stępowskiej. Nie wiadomo czy zostawili dzieci. To zapewne jego wizytówka https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/12483867

W indeksach opublikowanych na tej stronie odnajdziemy także informacje dotyczące wcześniejszych pokoleń tej rodziny.

Ślub rodziców Konstantego Radziwonowskiego (Radziwinowski wg. indeksu) odbył się w 1833 roku w Zabłudowie. W metryce ślubnej czytamy WJmę [Wielmożnego jegomościę ?] Pan Kazimierz Radziwonowski 38 lat rodem ze wsi Rożaney? syn WJmę Pana Stanisława Radziwonowskiego i Antoniny z Juszkiewiczów (Jurakiewicz wg. indeksu) zawiera związek małżeński z  WJmę Panną Antoniną Grzymała 26 lat córką WJmę Pana Antoniego i Tekli Jabłońskich, rodem z Topolan [Topolany].

Być może Stanisław Radziwanowski w końcówce XVIII wieku był rachmistrzem w Hrabstwie Rozanskim y Sieleckim i stąd ta wieś Różana? Informacje o takim Radziwanowskim można odnaleźć w katalogu biblioteki Uniwersytetu w Wilnie.

https://virtualibiblioteka.vu.lt/primo-explore/fulldisplay?docid=VUB01000792509&context=L&vid=VU&lang=en_US&search_scope=VU_IG_ALL&adaptor=Local%20Search%20Engine&tab=default_tab&query=any,contains,radziwonowskiego&offset=0&pcAvailability=true

https://virtualibiblioteka.vu.lt/primo-explore/fulldisplay?docid=VUB01000793600&context=L&vid=VU&lang=en_US&search_scope=VU_IG_ALL&adaptor=Local%20Search%20Engine&tab=default_tab&query=any,contains,radziwonowski&offset=0

https://virtualibiblioteka.vu.lt/primo-explore/fulldisplay?docid=VUB01000765868&context=L&vid=VU&lang=en_US&search_scope=VU_IG_ALL&adaptor=Local%20Search%20Engine&tab=default_tab&query=any,contains,radziwonowski&offset=0

W indeksach parafii Zabłudowskiej zastanawia małżeństwo z 1864 roku Antoniego Juszkiewicza syna Wincentego i Karoliny z Radziwanowskich z Wiktorią Albertyn córką Augusta i Katarzyny Kozłowskiej, oboje mieli pochodzić z Niezbudek (Michałowa). Małżeństwo Wincentego Juszkiewicza syna Jerzego i Katarzyna Szczuka oraz Karoliny Radziwanowskiej (wdowy po Florianie Suchockim) córki Franciszka i Anny Kołupajło, odnajdziemy 1833 roku w Wołkowysku. Oboje mieli pochodzić z okolicy Korewicze. Może także z Korewicz pochodził ojciec lub dziedek Konstantego Radziwanowskiego, a Karolina Radziwanowska była jakąś niedaleką krewną?

Pierwszymi dziećmi Kazimierza Radziwanowskiego i Antoniny Grzymała była najwyraźniej córka Antonina Radziwanowska urodzona w styczniu 1834 zm. oraz Anna Wincenta Tekla urodzona w grudniu także w 1834 roku. Obie córki urodziły się w dworze Ostrówek. Zapewne Wincenta (Anna Wincenta Tekla) zmarła w 1906 roku  w wieku 73 lat Zarembach Kościelnych na Mazowszu.

Kolejnym dzieckiem tej pary był wspomniany już Konstanty Radziwanowski ochrzczony w 1836 roku parafii Boćki. Jednak rodzina nie zabawiła tu długo, gdyż kolejne chrzty odnajdziemy w parafii Naliboki znajdującej się na południowym skraju guberii wileńskiej, oddalonej o ponad 200km.

Helena Kazimiera Radziwonowska ur. 1840 roku w Dworze Naliboki, Wiktor Jakub Józef Radziwonowski ur. 1842 roku w Dworze Naliboki, który umiera rok później.

W miejscowości Rudnia par. Naliboki w 1852 roku, w wieku 52 lat umiera także Kazimierz Radziwanowski. Oprócz żony zostawia syna Konstantego, córki: Wincentę, Barbarę, Helenę i Michalinę.

Nie wiadomo jaki był los Heleny i Michaliny. Barbara Radziwanowska wyszła za maż za Edwarda Fetkowskiego mieszkali w Złotorii par. Jasienica a następnie w Złotoryji par. Zaręby kościelne na Mazowszu.