Kamieńscy czyli śladami Elizy Orzeszkowej

[A. Rybalko]

Na marginesie lektury książki Barbary Wachowicz ,,Ty jesteś jak zdrowie" zabrałam się do tworzenia małego drzewka rodziny Kamieńskich, spokrewnionych z Orzeszkową od strony matki. W jaki dokładnie sposób – tego jeszcze nie wiem. Pani Wachowicz pisała na podstawie informacji, otrzymanych u potomków tej rodziny. Jak to zawsze bywa z takimi informacjami, niektóre okazały się dokładne, a inne nie bardzo.

Najstarszym znanym w tej rodzinie przodkiem był niejaki podkomorzy N. Kamieński, który spłodził syna Józefa. Józef był marszałkiem grodzieńskim i miał za żonę niejaką N. Engelhardtównę. Z tego związku urodził się Jan Kamieński, powstaniec 1863, pierwowzór Andrzeja Korczyńskiego z powieści Orzeszkowej ,,Nad Niemnem".

Fikcyjny Andrzej Korczyński zginął w powstaniu, rzeczywisty Jan Kamieński został zesłany na dwadzieścia kilka lat. Żona Leonia z domu Suzin przyłączyła się do niego dość późno, bo w 1872 roku. Najstarszą córkę Janinę zostawiła na pensji, młodszą Stanisławę (13 lat) wzięła ze sobą. W Omsku urodziło się jeszcze dwoje dzieci, przeżyła Maria ur. 1874. Rodzina wróciła do Miniewicz w 1887, Orzeszkowa zaczęła pisać ,,Nad Niemnem" w tychże Miniewiczach, ale o rok wcześniej, w 1886. Dodajmy, że pisarka spędzała tu kilkakrotnie lato, mówiąc językiem współczesnym – przyjeżdżała na urlop.

Dalsze losy dzieci tej rodziny są przedstawione następująco:
Janina Kamieńska zmarła na gruźlicę (dat brak)
Stanisława Kamieńska mając ponoć 43 lata (ok. 1902 roku) wyszła za młodszego od siebie Klemensa Strzałkowskiego, syna Franciszka i Józefy Bohatyrowiczówny. Mieli dwoje dzieci: Zofię (1903-1989), późniejszą siostrę nazaretankę oraz Kazimierza (1905-1939).
Maria Kamieńska poślubiła w 1900 Andrzeja Dmochowskiego.

Korzystając z podanych dat zgonu Józefa i jego żony oraz daty urodzenia Jana udało się mi odszukać metryki. Daty były jak najbardziej prawdziwe, ale zamiast niejakiej Engelhardtówny znalazłam swojską Rozalię Mrozowską. W metryce chrztu Jana wpisano również imiona ojców ojca i matki. W ten sposób rodowód Kamieńskich został zrekonstruowany następująco:

1.Franciszek Kamieński i N. z d. N.
1.1. Józef Kamieński (ok. 1786-1842 w Miniewiczach), ślub 1809 w Łunnie, żona Rozalia z d. Mrozowska c. Franciszka (ok. 1789-1843 w Miniewiczach). Józef umarł jako marszałek grodzieński.
1.1.1. Jan Wiktor Ananiasz Kamieński (1827, dwór Kamionka par. Zabłudów – 1896, Miniewicze par. Łunna). Józef jest tytułowany jako sędzia 2 departamentu sądu głównego guberni grodzieńskiej.
1.1.2. Rozalia Kamieńska (wymieniona w metrykach zgonu rodziców)
1.1.3. Józefa Kamieńska (wymieniona w metrykach zgonu rodziców)

Oprócz tej trójki para miała cztery córki: Germanika (1810), Anna Marianna (1811), bliźniaczki Julia Ignacja i Maria Aleksandra (1816) w Grodnie oraz jeszcze jednego syna Jana (1819, Zabłudów). Niewykluczone, że dzieci było więcej. Przynajmniej jedna z córek wyszła za mąż: Germanika Kamieńska poślubiła w 1832 roku w Zabłudowie niejakiego Antoniego Kramkowskiego, przypuszczalnie z Goniądza.

Na zakończenie należy dodać, że rodzice Rozalii to sędzia grodzieński Franciszek Mrozowski i Anna z domu Kamieńska, zamieszkali w dworze Trzeciaki parafii Wielkie Eysymonty. Para ta zasługuje na osobny wątek, jako że była wyjątkowo płodna i rozsiała swoje geny nie tylko po Grodzieńszczyźnie.

[A. Rybalko]

Polecam interesujący tekst z pisma "Echa Polesia", traktujący o rodzinie Elizy Orzeszkowej:
Pawłowskich (ze strony ojca Benedykta), Kamieńskich oraz Kaszubach (ze strony matki Franciszki).

https://polesie.org/6886/pawlowscy-kamienscy-kaszubowie-w-poszukiwaniu-korzeni-elizy-orzeszkowej/

Artykuł powstał w 2018, geneteka nie była jeszcze tak zaawansowana i indeksy grodzieńskie dopiero zaczynały się pojawiać. Dzisiaj można rozwiać kilka wątpliwości Autora, bo znane są metryki urodzenia Franciszki Kamieńskiej (1815 w Grodnie, nie w Mostach), metryka pierwszego ślubu Benedykta Pawłowskiego z Teresą Borzęcką (1824, Swisłocz Franciszkańska), metryka powtórnego ślubu Franciszki Pawłowskiej z d. Kamieńskiej z Widackim (1849, Grodno).
Wielu metryk jeszcze brakuje, ale niewątpliwie zostaną z czasem odnalezione.

[Rafał Jurowski]

Muszą być teczki tej rodziny w Sankt Petersburgu. Trzeba się do nich dostać.